Süfyan İbnu Abdillah (ra) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resûlü dedim, uyacağım bir amel tavsiye et bana!" şu cevabı verdi:
"Rabbim Allah'tır de, sonra doğru ol!"
"Ey Allah'ın Resûlü dedim tekrar. Benim hakkımda en çok korktuğunuz şey nedir?" Eliyle dilini tutup sonra: "İşte şu!" buyurdu." (Tirmizi, Zühd/61, (2412).)
Hz. Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor: ""Resûlullah (sav):
"İmtina edenler (kaçınanlar) hariç, bütün ümmetim cennete girecektir!" dedi.
"İmtina edenler de kim?" dediler.
"Kim bana itaat ederse cennete girer, kim âsi olur (itaat etmezse) o imtina etmiş demektir!" buyurdu." (Buhari, İ'tisam/2
İbnu Mes'ud (ra) anlatıyor. "Resûlullah (sav) (bir gün):
"Siz aranızda kime pehlivan dersiniz?" diye sordu. Sahabeler:
"Erkeklerin yenmeyi başaramadığı kimseyi!" dediler. Resûlullah (sav):
"Hayır, dedi, gerçek pehlivan öfkelendiği zaman nefsine hakim olabilen kimsedir." (Müslim, Birr/106, (2608). Ebu Davud, Edeb/3, (4779).)
Ebu'd-Derda (ra) anlatıyor:
"Resûlullah'ın (sav) şöyle dediğini işittim:
"Kim bir ilim öğrenmek için bir yola sülûk ederse Allah onu cennete giden yollardan birine dahil etmiş demektir. Melekler, ilim talibinden memnun olarak kanatlarını (üzerlerine) koyarlar. Semavat ve yerde olanlar ve hatta denizdeki balıklar âlim için istiğfar ederler.
Âlimin âbid üzerindeki üstünlüğü dolunaylı gecede kamerin diğer yıldızlara üstünlüğü gibidir.
Âlimler peygamberlerin vârisleridir. Peygamberler, ne dinar ne dirhem miras bırakırlar, ama ilim miras bırakırlar. Kim de ilim elde ederse, bol bir nasib elde etmiştir." (Ebu Davud, İlm/1, (3641). Tirmizi, İlm/19, (2683). İbnu Mace, Mukaddime/17, (223).)
Ebu Hureyre (ra) anlatıyor: "Resûlullah (sav) buyurdu ki:
"Ümmetimin hepsi affa mazhar olacaktır, günahı aleni işleyenler hariç. Kişinin geceleyin işledigi kötü bir ameli Allah örtmüştür. Ama, sabah olunca o:
"Ey falan, hu gece ben şu şu işleri yaptım!" der.
Böylece o, geceleyin Allah kendini örtmüş olduğu halde, sabahleyin, üzerindeki Allah'ın örtüsünü açar. İşte bu, günahı aleni işlemenin bir çeşididir." (Buhâri, Edeb/60. Müslim, Zühd/52 (2990).)
Ukbe İbnu Amir (ra) anlatıyor: "Resülullah (sav)'ın şöyle söylediğini işittim:
"Rabbin, koyun güden bir çobanın, bir dağın zirvesine çıkıp namaz için ezan okuyup sonra da namaz kılmasından hoşlanır ve AIIah Teâlâ hazretleri şöyle der:
"Benim şu kuluma bakın! Ezan okuyor, namaz kılıyor, yani benden korkuyor. Kasem olsun, kulumu affettim ve onu cennetime dahil ettim." (Ebü Dâvud, Salât 272, (1203). Nesâî, Ezân 26, (2, 20).)
