Aişe (r. anhâ) anlattı: “Resûlullâh vefat edinceye kadar Ramazanın son on gününde i’tikâfa girerdi. Onun vefatından sonra da eşleri bunu devam ettirdiler.” (Buhârî, İ’tikâf/1 no: 2026. Müslim, İ’tikâf/2(3-5) no: 2782-2784. Ebû Dâvûd, Sıyâm/77 no: 2461. Bir benzeri: Tirmizî, Savm/71 no: 790. Nesâî, Mesâcid/18 no: 710. İbn Mâce, Sıyâm/59 no: 1771)

Aişe (r.anha) Peygamber’in şöyle dediğini nakletti: “Kadir gecesini Ramazanın son on gününde, tekli gecelerde arayın.” (Buhârî, F. Leyleti’l-Kadr/3 no: 2017, 2019-2020. Tirmizî’de “tekli geceler” ifadesi yok, Savm/72 no: 792. Muvatta, İ’tikâf/7)

Ebû Saîd el-Hudrî (ra) ise şöyle anlattı: “Biz Resûlullâh ile birlikte Ramazanın orta on gününde i’tikâfa girmiştik, yirminci günün sabahı olunca eşyalarımızı (evlerimize) taşıdık. Resûlullâh (bir hutbe irad etti ve) sonra şunları söyledi: “İ’tikâfa girmiş olanlar, tekrar i’tikâf mahallerine dönsünler. Zira bu gece bana Kadir gecesinin hangi gece olduğu gösterilmişti; fakat sonra unutturuldu. Siz onu son on günde ve tek gecelerde arayın.” (Buhârî, İ’tikâf/1,9,13 no: 2027, 2036, 2040. Bir benzeri: F. Leyleti’l-Kadr/2-3 no: 2015-2016. Müslim, Sıyâm/213 (1167)

Ebu Hureyre Rasulüllah’ın şöyle dediğini nakletti: “Kim inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek Ramazan’ı değerlendirirse onun geçmiş günahları bağışlanır. Kim inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek Kadir gecesini ihya ederse onun da geçmiş günahları bağışlanır.” (Buhârî, F.  leyleti’l-kadr/1 no: 2014, Savm/6 no: 1901)

Ebu Hureyre Rasûlüllah’ın şöyle dediğini nakletti: “Kim inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek Kadir gecesini ihya ederse onun da geçmiş günahları bağışlanır.” (Buhârî, İman/25,27 no: 35, 38,

Kadir Gecesinde şu duayı çok yapabiliriz.

Aişe (r.anha) Rasûlullâh'a: “Ey Allah’ın elçisi! Kadir gecesinin hangi gece olduğunu anlarsam o gece nasıl dua edeyim?” diye sorunca Rasûlullâh “şöyle dua edersin” diyerek şu duayı öğretmiştir:

“Allâhümme inneke afuvvun tuhibbu’l-afve fa’fu annî: Allahım! Sen affedicisin, affetmeyi seversin. Beni de affet." (Tirmizî, Daavât/84 no: 3513. İbn Mâce, Dua/5 no: 3850. Ahmed b. Hanbel, 1/419, 438, 6/171, 182, 183, 208, 258)