Dağ başı olsa da gönlüm geniştir

Ümitsiz olmak mı, bir tükeniştir

Sema yıldızlarla ürûşan olsun

Derim, teşrifinle evim şen olsun

Gelmezse sevgili o malum yere

Bir hüzün yükselir mavi göklere

Ağaçlar, çiçekler yalnız kalırlar

Onlar da hüzünden bir pay alırlar

Gel ki, virâneyi saray yapalım

Damlayı sevgiyle bir çay yapalım

Yoksa; bu defteri, gel kapatalım

Bütün köprüleri çöpe atalım

Hüseyin K. Ece

27.4.2006

Zaandam