Yüreklerini atlas minder namıyla

         Serdiler, inancın hoş selâmıyla

                      Sordular bu hâl nicedir

                      Durumun pek müşkilcedir

 

Dedim bir yük yüklendim, taşımadı kanadım

Ağır yükler yüklemez asla bu din dediler

         Teselli ettiler, muştu verdiler

         Tünelin ucunda nûr gösterdiler

                    Umutsuzluk hep cücedir

                    Ümit ondan iricedir

 

Dedim, maverâya ne kaldı, belki bir adım

Endişeye mahal yok, her dem haydin dediler

          Bakar mısın, ayın orda hâle var

          Hayata bir yerden müdahale var

                    Seni ürküten gecedir

                    Sanmam ki bilmecedir

 

Dedim, ütopik yârin vaatlerine kandım

Şimdi ışığı gördün, yolu bildin dediler

         Unutma ki kışlar bahara gebe

         Gelen gidiyor, bak her şey göçebe

                   Azim, daha iyicedir

                   Düşün, soyadın ecedir

 

Hüseyin K. Ece

08.09.2020

Rotterdam