Met hem heb ik drie keer een individueel gesprek gehad. Het tweede gesprek ging als volgt:
Imam: Selamoen aleykoem
Dhr. X: Aleykoem selaam
Imam: Hoe gaat met je?
Dhr. X: Redelijk, in ieder geval zeg ik “ alle lof voor Allah”.
Imam: Ik wil je danken omdat je met mij wilt spreken.
Dhr. X: Nee imam, ik moet u danken. U maakt tijd voor me vrij terwijl u het druk heeft.
Imam: Dit is mijn werk.
Dhr.X: Dank u wel.
Imam: Is er sinds onze vorige ontmoeting iets gebeurd betreft je zaak?
Dhr X: Nee, niets bijzonders. Ik heb met DT&V gesproken. Al mijn papieren zijn in de handen van de politie. Ze proberen zo snel mogelijk alle zaken af te handelen en mij terug te sturen.
Imam: Okey, we hopen dat het binnenkort gebeurt.
Dhr. X: Ik hoop dat ook.
Imam: Hoe voel je je? Blij, verdrietig of spijtig?
Dhr. X: Eerlijk zeggen? Niet zo blij, maar wel boos.
Imam: Boos? Op wie?
Dhr. X: Absoluut, op mijn ex-vriendin.
Imam: Je bent nog steeds boos tegen haar, neem ik aan. Mag ik vragen wat de echte reden is van je woede?
Dhr.X: Zij heeft de politie opgebeld en heeft me laten opgepakken. Waarom zou ik niet boos moeten zijn?
Imam: Je denk dus dat je door haar telefoon bent opgepakt. Als zij dat niet had gedaan, zou je nu een vrije man zijn?
Dhr.X: Absoluut. Kijk nou maar… Ik ben nu achter tralies en heb zo veel materiële en psychologische schade geleden. Is dat eerlijk? Vanwege haar brutaliteit zit ik nu in klem. Maar ik zweer dat ik het niet hierbij ga laten.
Imam: Wat bedoel je daarmee?
Dhr. X: Ik ga haar pakken en bestraffen. Ook al verschuilt ze ergens ver in de wereld, ik kan haar makkelijk vinden.
Imam: Dus ik begrijp dat je van mening bent dat zij schuldig is en dat je haar moet bestraffen?
Dhr. X: Correct. Zij heeft me erg veel schade toegebracht.
Imam: Wat is haar fout of haar schuld tegen jou?
Dhr. X: Imam, ik ben naar Nederland gekomen en we hebben een relatie gehad. We hebben twee jaar samengewoond. Later was onze relatie afgebroken. Zij heeft later een andere jongen gevonden. Ik was verliefd en wilde met haar trouwen. Maar zij heeft me in de steek gelaten. Zij heeft mijn mooie dromen over het huwelijk gestolen. Bovendien heeft ze de politie gebeld.
Imam: Hoe is het gebeurd?
Dhr. X: Ik wilde met haar spreken. Wat was er aan de hand? Wilde zij helemaal geen relatie meer met mij hebben? Ik ben naar haar toe gegaan. Zij was op het balkon en ik was voor hun flat (ze wonen op de eerste verdieping). Toen we aan het spreken waren belde zij naar de politie. Ik stond er bij toen ze belde. Ik ben niet gevlucht. Politie kwam en pakte me heel eenvoudig op.
Imam: Is dat fout van haar of een feit in Nederland. Je weet dat de politie aan iedereen identiteitsbewijs mag vragen. Als je dit niet heb, mag politie je aanhouden.
Dhr. X: Ik weet wel. Maar is zij vijandelijk tegen me opgetreden. Ik moet er iets tegen doen.
Imam: Wat is jouw plan? Wil je haar vermorden?
Dhr. X: Nee imam… Ik wil niet mijn hele leven kapot maken. Ik wil haar een pijnlijke straf geven. Voorbeeld haar benen schade toe brengen.
Imam: Ben je serieus of maak je een grap?
Dhr. X: Nee imam, ik ben echt serieus. Het mag niet in mijn hoofd blijven hangen.
Imam: Wacht even, ik wil dit goed begrijpen. Volgens jou is zij schuldig en moet bestraft worden?
Dhr. X: Exact. Zij moet boeten voor haar fout.
Imam: Ik neem aan dat je een soort rechtbank positie neemt, een hoorzitting houdt en aan iemand straf oplegt? Denk je dat je dit zomaar mag?
Dhr. X: Het maakt me niet zo veel uit of rechtbank is en of ik het wel of niet mag. Een punt is duidelijk: Zij heeft me pijn gedaan. Zij moet ook pijn lijden. Ik ben laatste dagen bezig een gelegenheid te zoeken om haar te straffen.
Imam: Hoe?
Dhr. X: Ik was een pistool aan het zoeken.
Imam: Heb je dat gevonden?
Dhr. X: Nee, ik heb elke keer pech. Het kwam niet uit.
Imam: Wilde je echt een pistool kopen?
Dhr. X. Ja natuurlijk. Ik zou het absoluut doen. Zij moet bestraft worden.
Imam: Ben je een praktiserende moslim?
Dhr. X: Niet honderd procent. Maar ik geloof in Allah, in weer opstanding, in toegestane dingen en verbondene dingen in Islam.
Imam: Heb je wel eens nagedacht of je goed bezig bent?
Dhr. X: Inmiddels denk ik dat dit niet goed is. Ik smeekte aan Allah: O Allah! Bescherm me tegen deze onjuiste intentie. Meestal ‘s nachts en tijdens het vrijdaggebed bad ik, maar als ik op de straat loop of als ik hierover denk, wil ik doorgaan.
Imam: Heb je wel eens gedacht dat Allah je smeekbeden heeft geaccepteerd en je heeftbeschermd tegen je verkeerde plan. Daarom ben je opgepakt en in een vreemdeling bewaring vastgehouden. Misschien heb je met behulp van Allah geen pistol gekocht. Hoe denk je hierover?
Dhr. X: Ik weet het niet. Aan de ene kant wil ik haar bestraffen en aan de andere kant vraag ik Allah me tegen te houden.
Imam: We weten niet wat goed voor ons is en wat slecht. We kunnen aan Allah blijven vragen een goed inzicht te geven om geen fouten te maken. Tocht? Misschien wilde Allah je met deze vasthouding, je bescherming tegen je onwenselijke daden.
Dhr. X: Imam, wacht even. Wanneer ik met je heb gesproken, heb ik ambivalentie om deze daden te doen.
Imam: We moeten goed nadenken of we rechter zijn en of we gezag hebben om iemand te bestraffen. Bovendien zal iedereen uiteindelijk boeten voor hen misdaden. Hoe kon je nou weten dat haar telefoon naar de politie, een redding van jou zou zijn?
Dhr. X: Ik kan me voorstellen.
Imam: Wat denkt je nu?
Dhr. X: Ik blijf hulp aan Allah vragen en weer nadenken.
Imam: Ik zou als ik jou was goed na denken voordat ik iets wil doen.
Dhr. X: Ik zal het proberen.
H. Ece
2 september 2009
