Ey gelmekle yeri uyandıran hep,

Bir çiçek bahçesi toprağın şimdi,

Sana gelir adım, sana yürür su,

Sadece aydınlık şafağın şimdi,

Beni de an orda ve dipdiri an

Kalbimde yükselsin bayrağın şimdi

Ak güvercinler sabah üzre uçmuştur,

Gölgeler lezzeti şafağın şimdi,

Bir katı hamallık eşyalar için,

Nerede diyorum saçağın şimdi,

Bu yük, bu gürültü boyumdan aşkın,

Alsın derim beni kucağın şimdi,

Bu çağ en karanlık, gökler toz toprak,

Bir meltem buğusu şafağın şimdi,

Adını nakşettim sevgi kentine,

Gelmez mi oraya ayağın şimdi,

Bu harita kurak ve ıssız kaldı,

Doğacak mı yine şafağın, şimdi?

Bir zaman, bir de yol bekliyor seni,

Ağaran gökyüzü burağın şimdi,

Alnımdır yüklenen bahar adını,

Taze bir oluştur şafağın şimdi,

Yoruldum bu devrin damgalarından

Nerde o en mü’min şafağın şimdi,

Gönül mazlumların sofrasındadır,

Eller ki gönüllü tutsağın şimdi,

Sen ey en büyüğü sevgi gününün

Neylesin ellerim yasağın şimdi?

Bakışın su verdi, hasret el vurdu

Yeniden yorumlu, toprağın şimdi,

Eşyayı bıraktım başkalarına,

Beni sarsın dedim şafağın şimdi,

                     13/2/1990 Zaandam