Bu toprak kaldırım taşı değil

Bu yürek satın alınmadı

Acı bir hüznün arkadaşı resimler

Bu yüreği gösterirler

Biraz kendimle uğraşmalıyım dedi

Kirli yüzünde unutulmuş bir kentin

Ve gösüne yıkılmış toprağın

Kokusunu taşıyan adam

Bir kahırdır beni yıkan

Ve tutsaklık bir zehirdir

Ne zaman billur gün doğar

Ne zaman sabah belirir

Afişlerde yeni bir dramın feryadı

Gözlere asılı denizin rengi

Oyuk oyuk sularda

Tutsak taşıyan uzun gemiler

Akşam ağır bir çaydır dilimde

Dostların fotoğrafını yükseltir

Yaşayan bir an gibi

Yüreğimde büyür duyurmadan