Akşam bir sofra vaktidir
Cenneti konuşuruz kendi aramızda
Yabancı gölgeleri kovarız pencereden,
Perdemiz sonsuza doğru açılır.
Yüzleri sert meşinlerle kaplı
Maskeleri ellerinde kokteyle gidenlerin,
Gece bir örtü değil mi diye sorarım
Geceler yüzlere gizlenmiş derler
Şimdi kirletilen ve vurulan akşamlar
Sohbete ajansları sokan uzun eller
- hanımın gezileri, cinayetler,
Uçak kazası, silahsızlanma ve maç saati
Doldurur gözleri akşam yerine artık
Rivayet olunur ki güzel insanlar
Akşamı bilmişler kati
Yüreklerini sevda yapıp yüzyüze,
İyiliği kundaklayıp gülücükle
Bayram hediyesi diye götürmüşler
Akşam bir sofra vaktidir
Cenneti konuşuruz, bir de şeb-i arusu
Bir bir ayıklayıp yaban sesleri
Kendi adımızı buluruz kendi göğümüzde.
8/2/1990 Zaandam
Hüseyin K. Ece
