Turuncu bir akşamın destanını yazarken

Elveda tepesinden bir ay doğar dediler

Yorgun ve mat sularda yırtık resmim yüzerken

Gecenin ve gündüzün ne önemi var gülüm

Ben saymayı unuttum ayları, mevsimleri

Giden gidiyor, beni bağladı bu intizar

Aynı manzara, aynı ufuk gördüğüm

Yaş altmışdört, işte güneş batıyor

Kaç günlük saltanat ömür dediğin

Vaktidir, bak nabız hızlı atıyor

Artık tad vermiyor içip-yediğin

İç dünyamı sorma ki, sırrım ayan olmasın

Düşmesin bu pahalı esrar ağyâr diline

Emin misin, çevrede bunu duyan olmasın