Yaşamak; bir varmış bir yokmuş gibi

Heveslerin izi var uğraşında

“Göçtü kervan kaldık dağlar başında”

 

Boşa koysam da o asla dolmadı

Nefis dünyadan bir lezzet almadı

Çok şey umdu gönül, hiç kocalmadı,

Sanırsın ki şimdi yüzbir yaşında

“Göçtü kervan kaldık dağlar başında”

 

İnsanın var mıdır meskeni yurdu

Soralım, onu ne terletti, yordu

Son nefese kadar koşturdu durdu

Bir kazanç olmadı son telaşında

“Göçtü kervan kaldık dağlar başında”

 

Kimi dava, kimi beylik güttüler

Aç gözlüler neler neler ettiler

Ve bir gün; sessizce çekip gittiler

Bir nişan kalmadı mezar taşında

“Göçtü kervan kaldık dağlar başında”

 

12.05.2020

Zaandam