Bilirsin kuru yeri canlandırır bir damla

Yuvasından götürür bir yorgun karıncayı

Götürür aşıkları hedefine bir hamle

Bir gülücük parçalar yürekteki kancayı

Bir şafak vakti yine fecir ile birlikte

Şebnem uyansın, lâle uyansın, gül uyansın

Bir şûle şekillensin bir ay doğsun beşikte

Hânelerin ocağı besmele ile yansın

Nemlenen gözlerini saklama bakışımdan

Yürek bir ışık bulsun, abı- hayat yeşersin

Gül yaprağı dökülsün, güle muhtaç başımdan

Yer müjdeler taşısın, semâ muştular versin

Hüseyin K. Ece

29.10.2014

Leiden