Gölgeler hayal, zaman yürekte vuran nabız,

Hayat bir içimlik su, ömür gökteki yıldız

Sanki gölge oyunu perdenin arkasında

Ya gölgeyi hapseder, ya ışığı kovalar

Hangi yiğit hayatı resimler hırkasında

Bilmem ona yol olur mu dağlar, düz ovalar

Ne oyun, ne oyunca perdeler çekilince

Gölgeler veda eder akşam suya inince

Zaman, gökte ürperti, yerde uzun bir çığlık

Öylesine incecik, öylesine şeffaftır

Göze sürülen sürme, düşte biten sarmaşık

Zaman gerçek bir albüm, kusursuz fotoğraftır

Akşamın habercisi küçülen her bir gölge

Belki bir ders halkası sezilen her bir gölge

Anlaşılan kısa bir heves ömür denilen

Azıcık bir lezzettir, damakta izi kalır

Sahip olduğun nedir, köşk ya da gökdelen

Bir gün gelir onu da yel goturur, sel alır

Ya işte böyle, geldi geçti nice kervanlar

Ebedi kalmadı ne çatılar, ne tavanlar

Hüseyin K. Ece

14.04.2015

Haarlem