Sözün, ya da yazının değeri, ne işe yaradıklarına göre değişir.

Türkçe’de ‘lâf etmek’ kelimesi olduğu gibi, ‘kelâm etmek’ sözcüğü de vardır. Lâf’ı herkes konuşur. Çünkü o kolaydır, basittir, derinlikli değildir. İbret vermez, bilgiye aracı olmaz. Kalbi doyurmaz, ruhlara şifa vermez. Yüzlere tebessüm getirmez, üzüntüyü gidermaz.

Kelâm, ağırbaşlıdır, efendidir, sakindir. Kelâm edenler düşünerek, ölçerek, biçerek konuşurlar. Kelâm etmekte sözün değeri, güzelliği, çekiciliği vardır.

Lees meer...

Kurban bayramı. Biraz et, biraz ziyaret, biraz da tatil mi?

Kim nasıl görüyor? Hangi gözle bakıyoruz kurban bayramı denilen günlere?

 İbrahim (as) –rivâyete göre- seksen yaşından sonra çocuk sahibi oldu. Bir insan düşünün; bunca yıldır çocuk hasretiyle yanıp tutuşuyor. Dua ediyor, yalvarıyor, gönülden istiyor.

Sonra bir oğlan çocuğu sahibi oluyor. Onun ne kadar tatlı, ne kadar sevimli, ne kadar değerli olacağını hesap edebilir misiniz?

Lees meer...

Şehir merkezine otobüsle veya bisitle gidilebilecek bir yerde oturduğunuzu düşünün. Evde inşaatla meşgulsünüz. Çalışıp giderken bir boyanın (veya başka bir malzemenin) eksik olduğunu gördünüz. Bunun için işi bırakıp ta çarşıya kadar gitmenize gerek yok. Bunu çocuğunuz da halleder.

Böyle düşündünüz ve onyedi yaşındaki oğlunuzu o boyayı alması için çarşıya gönderdiniz. Hangi boyayı alacağını, rengini, kalitesini söylediniz. Hatta garanti olsun diye daha önce aldığınız boya kutusunun üzerindeki etiketi çıkarıp ona verdiniz.

Lees meer...