Kur’an insanın yaratılışı ile ilgili şöyle buyuruyor:
“Sizi tek bir nefisten yarattı, sonra da ondan kendi eşini var etti ve sizin için davarlardan sekiz çift indirdi...." (Zümer 39/6. ayrıca bakınız: Şûra 42/11)
Kur’an insanın yaratılışı ile ilgili şöyle buyuruyor:
“Sizi tek bir nefisten yarattı, sonra da ondan kendi eşini var etti ve sizin için davarlardan sekiz çift indirdi...." (Zümer 39/6. ayrıca bakınız: Şûra 42/11)
Hiç şeytandan dost olur mu?
Ya da hiç şeytana dostluk gösterilir mi?
Kur’an’ın ifadesine göre insanlardan bazısı Allah’ı bırakıp, şeytanı kendisine dost/veli, yakın, yardımcı, sırdaş kabul eder:
Birileri insanın tükendiğini zannediyor.
Birileri de insanı/insanlığı tüketmenin gayretinde.
Ne demek? Elbette kasdımız, insanın fiziki varlığı degil…
Adama sorarsan, çok iyi olduğunu iddia eder. Hatta sormadan bile, kerâmetini kendisi anlatır durur. Ya da birileri kendi kabilesini, kendi grubunu, kendi klübünü, kendi taraftarlarını övmekle bitiremez.
Cahil kelimesinin türediği ‘cehl’ fiili sözlükte, bilmemek, tanımamak, kaba davranmak, fıkır fıkır kaynamak gibi anlamlara gelir.
Bazıları ya kendisini, ya da mensup olduğu grubunu/cemaatini fırka-i naciyeden, yani öte dünyada cehennem azabından kurtulan ve cennete emin adımlarla giden gruptan sayıyor. Ya da öyle hayal ediyor.