Gizli bir his bana, hatîf gibi, ihtar ediyor;

Çok yavaş, yalnız içimden duyulan sesle, diyor:

"Gitme! Kal! Sen bu taraf halkına dost insansın;

Onların meşrebi, iklimi ve ırkındansın. (...)'

*

Yahya Kemal