Ne gözyaşım anlatır böyle bir badireyi

Ne sözlüklerde uygun bir kelime bulamam

Damla toğrağa değil beynime düşer gökten

Her biri balyoz olur da döver duyguları

Bir rüzgâr uyandırır uyuyan nevbaharı

Bir günü bir seneye ulaştırır fücceten

Sensizlik; bir başına kalmak, yapayalnızlık

Zemheri ortasında evsiz, ocaksız, yersiz

Üstüne üstlük akşam, korku, belli belirsiz

Ve yüreğe yürüyen ürperti, saf ve ılık

Kara bir gölge, kara bir yoruma yol açar

Bir dalganın koynunda öfke dolu gelgitler

Çekip giderler birden o korkusuz yiğitler

Sensizlik; bir hoş hasret olup yürekten uçar

Hüseyin K. Ece

25.08.2017

Zaandam