Bir şiir gibi, ama sanırım senedi yok

Yır mı desem, gazel mi desem, destan mı desem

Çağlayan sesi, bülbül avazı, gül kokusu

Bebek ağlaması, su rengi, öğle uykusu

Ve bir şey daha var ki, sevinç verir dokusu

Ev mi desem, bahçe mi desem, orman mı desem

İnsan sevinmez mi hiç, duyunca bu ahengi

Öylesine güzel ki, yoktur benzeri, dengi

Herkes kendine göre anlar böyle bir cengi

Iyd mı desem, bayram mı desem, seyran mı desem

Bir nefes, bir esinti, her yandan ılık ılık

Ne kafada hafakan, ne kalpte kalabalık

Bunu anlar elbette, özel olan bir varlık

İns mi desem, beşer mi desem, insan mı desem

Her şey güzel olacak, bahar, kuşlar, çiçekler

Her bir yürekte elbet bir nice umut bekler

Umarım bazıları bu vakti bilecekler

Yâr mı desem, yâren mi desem, canan mı desem

Hüseyin K. Ece

04.03.2020

Rotterdam