((Babamı Gölcük depreminden bir ay sonra 18 Eylûl 1999da kaybettim.))
“Zihnî dert elinden her zaman ağlar
Vardım ki bağ ağlar bağıban ağlar
SANA GİDEN YOLLARI KALBE EKLEDİM
Seni düşünüyorken intizar sahilinde,
Kınalı bir kuş resmi görmüştüm mendilinde,
Hâlâ sıcak koku var geçtiğin sokaklarda,
Dudağının izleri gümüşten bardaklarda,
Ağıt olur, yas olur; kalışın uzaklarda,
GİTMEK İSTEDİĞİ AKŞAM
O akşam, bulutlarla yarıştı güvercinler,
O akşam, yıldızlar bir bir göç ettiler sandım
O akşam, yüklenmişti karanlığı derinler
Eşkıyalar ışığı ufka attılar sandım
O akşam, saksılarda kurumuştu ekinler.
SÜRECEK ARAYIŞIM
TUTTUĞUN ALTIN OLSUN
GECEYİ SAÇIMDA ERİTTİM
ANLADIM, KALBİM NEDEN ATIYOR
NEDEN AYRILIK OLMUŞ
ÖTELERDEN GELEN MİSAFİR İÇİN
ÖTELERDEN GELECEK MİSAFİR İÇİN
HÜZÜN GÜNLERİNE DAİR BİR YORUM
Gidiyorum, İstersen Gelme
Mehtap Suya Yakın
Mavi Ayna
YÜREĞİM ELLERİNDE
Ölüme Pek Bir Şey Kalmadı Gönlüm
Mehtab Suya Yakın
Açıklama
Bir Başka Özgürlük
Hüzün Bir Yaşamaktır
Ebed Yolcusu
Düş Perdesi
Dudağımı Adınla
Doyum Ele Geçmez Ufuktur
Dilek
Diledim ki Seni Bulayım
Boğazımı Yakan Hıçkırık
Anlayacağını Umarım