Gönlüme çok şeyler öğrettim ama
Şah olmadığını bilmedi gönlüm
O engin sevdanın bahçelerinde
Sabredip benimle olmadı gönlüm
Ölüme Pek Bir Şey Kalmadı Gönlüm
Mehtab Suya Yakın
Ufuklar gecelerde arar da mehtâbını,
Gönlüm o an seyreder kâinat kitabını,
Gülünce fecir, doğar dallarda tomurcuklar,
Elele tutuşmuş oynuyorken çocuklar,
Açıklama
Kafdağına götürsün diye varlık sırrımı,
Bak, ufuktan ufuka uçan kuşa anlattım,
Düzler bahane buldu, ovalar yorgun düştü,
Doruklara tırmanan bir yokuşa anlattım,
Bir Başka Özgürlük
Camlardan sis dağıldı, gün yeşerdi yeniden,
Bir annenin gözyaşı kadar özgürüm şimdi,
İşgal nedir bilmeyen; cesur, temiz ve yiğit,
Bir dağın karlı başı kadar özgürüm şimdi,
Hüzün Bir Yaşamaktır
Hüzün bir yaşamaktır; gölgelerden arınmış
Yokuş bir nağmedir ki doğumlarda titreyen
Her gece gözlerimden haritalar çalınmış
Girmiş pembe yatağa o dikenli sütleğen
Ebed Yolcusu
Sen, dipsiz fezada küçücük nokta,
Sen, yalnız yolcusun bu son durakta
Sen, susuz çöllerde sulara vurgun,
Hayat denizinde nefsine tutkun,
Sen, yalnız yolcusun bu son durakta
Sen, susuz çöllerde sulara vurgun,
Hayat denizinde nefsine tutkun,
Düş Perdesi
Dudağımı Adınla
Doyum Ele Geçmez Ufuktur
Dilek
Diledim ki Seni Bulayım
Boğazımı Yakan Hıçkırık
Anlayacağını Umarım
Bir Sokaktayım
Adın Gülistan Olsun
AMSTERDAM AKŞAMLARI
AMSTERDAM AKŞAMLARI 1
AMSTERDAM AKŞAMLARI 2
AMSTERDAM AKŞAMLARI 3
AMSTERDAM AKŞAMLARI 4
AMSTERDAM AKŞAMLARI 8
AMSTERDAM AKŞAMLARI 9
AMSTERDAM AKŞAMLARI 10
AMSTERDAM AKŞAMLARI 11
BİTMEMİŞ GİBİ
BEYAZ MEVSİMLER
BEYAZ MEVSİMLER
PENCEREDE AYDINLIK
GÜN BÜYÜR SU DİNLER
BEYAZ YOLCULUK
SANA ÖZGÜRLÜK YAKIŞIR