Bu deli rüzgâr böyle estikçe ufka doğru
Hayallerimi alır götürür ötelere
Sığmam bir cümlenin dar kapısından içeri
Ne içimdeki volkan, ne tarifi olmayan
Uzun, ürperten mahşer ve kalabalık
Bu deli rüzgâr böyle estikçe hiç durmadan
Beni de deli eder, beni de veli eder
Bilirim, insan hayal etmeden yaşayamaz
İçteki yolların sayısını da bilemem
Ne yokuşa tırmanan semenderi tanırım
Ne aşağı dökülen suyun gürültüsünü
Bir yürekte devinen gece ile gündüzleri
Nasıl takip edeyim münkesir bir aynadan
Ayna ne ses verir, ne yüreği gösterir
Bu deli rüzgâr böyle estikçe ötelere
Saçından sürükleyip götürür düşlerimi
Koşarım ardından fakat asla tutamam
Ne atın yelesini, ne ayın hâlesini
Bir devran gibi geçip gider yolcular
Ne elveda diyen olur, ne de bir el sallayan
Ben bir uzlette öyle tek başına, münzevi
Her bir gidenin ardından bakarak can,
Rüzgârla bütünleşen düşlerimi ararım
Ya da düzgün cümle kurarım, yeniden, kavi
Hayata dair, sana bana dair cümleler
Seni bana, beni de sana anlatan şiirler
Işıktan ve elmastan kelimeler, yalın ve ak
Bu sözcükler gerçekle bir gün buluşacak
Hüseyin K. Ece
18.10.2016
Zaandam