Takılmadım dünyanın ziynetine süsüne

Peşine düşmedim bir vefasız sevgilinin

Kanmadım reklamların açtığı kampanyaya

Binmedim rastgelenin sanal otobüsüne

Hiç bilmem boyutunu bir deniz sahilinin

Fâni bir mekan bildim, öyle baktım dünyaya

Ümit bağlamadım hiç, solacak sardunyaya

Arzu etmedim batan geminin mallarını

Yağma gününde insan nasıl eder, anlamam

Pazarın curcunası yüreğimden uzakta

Sevemedim eşyanın yorgun hamallarını

Zaman geçse de aynı tas, aynı eski hamam

İnsan yine açgözlü, insan yine merakta

İnsan yine umarsız, insan yine ırakta

Yeşil ovalar, yeni meskenler, araziler

Olabilir, yüreği doyurur mu acaba

Ya eşyaya kul olmak; daha beter diyorum

Bu sözüme şâhittir şehitler ve gaziler

Gün gelir söner ışık, boşa gider her çaba

Bunca uyarı ona, sana yeter diyorum

Tatmin olmuş bir yürek; bana yeter diyorum

Hüseyin K. Ece

23.12.2020

Rotterdam