Biliyor musun gülüm, her an ümitvar oldum
Kesmedim umudumu nevbahar güneşinden
Bir tomurcuk büyüdü ya, ben bahtiyâr oldum
Korkmadım gece ile gündüzün güreşinden
Kötüye zıt, iyiye vefâlı bir yâr oldum
Gece olsa da gülüm, karartmadım çevremi
Gerekli ışığımı kendim yaktım kalbimde
Çıkar için vermedim velveleye âlemi
Merak etmedim reis kim, dünyalıklar kimde
Ucuz şikayetlere ilaç yaptım meltemi
Anlayamam faydası nedir koyu bir kinin
Silah taşımadım hiç, ne evde, ne de belde
Göz dikmedim malına mülküne ötekinin
Bana cennet adayı göründü her bir belde
Müşterisi olmadım yırtık bir pöstekinin
Selâm verdim Güneşe, selâm verdim doğaya
Mehtap kardeşim oldu, gece haldaşım oldu
Bir müjde gibi baktım her zaman dolunaya
Ufuk anladı beni, yer arkadaşım oldu
Her an eyvallah dedim, hem zorluğa, hem kolaya
Hüseyin K. Ece
24.03.2015
Haarlem