“GÜLLER
Yoktur tanıyan... Ne lâmba görmüş, ne şafak;
Günlerden uzaklarda ve gözlerden ırak
Güller bilirim ben ki karanlıkta açar...
BANA BİR GÜL GÖSTERDİN
Bana gül gösterene ne diyeyim, ey gülüm
Bir anda altüst etti yalnız aynalarımı
Baktım ki; ne can kaldı tenimde, ne de ölüm
Bir hayale çevirdi tüm yaşadıklarımı
14. GÜLLÜCAN
Güllücan, arada bir saklan, telaşım olsun
Hasretim çok artsın ki, ekmeğim aşım olsun
Gülden dersini almış adam kardaşım olsun
2. YABANGÜLÜ
Gül’ü bu kadar sevdiğini söyleseydin,
Bütün dağlara yabangülü eker,
Bütün bahçeleri gülistan yapardım,
O MÜSTESNA VEFANIN HATIRI
Ülfetin lezzetini tadıyorken gönlümüz,
Niçin ayrılık olsun efendim, aramızda?
Sayısız pencereyi süslüyorken gülümüz,
Neden yeni acılar büyüsün yaramızda?
SABAHLAR BİR DOĞUŞTUR
BİR DİVÂNE PERVÂNE
BİR MEÇHUL YERE GİDELİM
EY DOST, MİNNET SANA
BİR BİLSENİZ, NE UMUTLARIM VARDI
BEN GİDERKEN YAĞMUR YAĞIYORDU
BEDELSİZ BİR DERDE TALİP OLMAK
ANLADIM, KALBİM NEDEN ATIYOR
ÂH BİR YÛSUFUM OLAYDI
ŞAFAKTA GÜL DE GEL
SELÂM MUŞTUSU
SABAH AYDINLIĞI ve ÇOCUK
ÖZLENEN ŞAFAK
GÖZ DOYAR DİL SUSAR
AKŞAMLA GAZEL
KUDÜS'E AĞIT
EBED YOLCUSU
GECEYİ SAÇIMDA ERİTTİM
FARKLI BİR AÇIKLAMA
EY YÜREĞİM BENİ DE GÖTÜR
HOŞ GİTTİN
BABAMIN SEVDİĞİ ÖYKÜ
AYNALAR YALAN SÖYLEMEZ
GÜL BAHÇESİNDE KONUK OLMAK VARKEN
EŞSİZ BİR CESARETE ŞİİR