 Havanın karardığı andır yürekteki söz Hangi resime baksam çeviriyor yüzünü Saçlarımı yakıyor mendilimde sönmüş köz Aynalar çoğaltınca unutulmuş bir hüznü Bulutun ağladığı geceyi bulamadım Sana giden yol nedir, nasıldır; bilemedim YALNIZLIK MI... O BENİM SON KURŞUNUM
ve yüreğime astım Kederleri arkadaş bildim Gölgeleri yol harcı yaptım Ekmeğim oldu Tahammül ocağında pişen sabır ANNEME SESLENİŞGurbetin günleri uzar da uzar Kaç yıl oldu bilmem, say anneciğim Ateşler yüzümde bir gül kovalar Elini alnıma koy anneciğim BİR DİVÂNE PERVÂNE
Muzdarip gökyüzünde hiç bir yıldız kalmasın Seninle hep med-cezir, seninle hep dolunay Varsa eğer, bağrında ateş; yalnız kalmasın Ateşine sevdalı bir pervânen olayım SABAHLAR BİR DOĞUŞTUR
Ne mesafeye ne kum fırtınasına bakma Yola çıkmaya değer diyor yüreğin sesi Geçici bütün eller elini bıraksa da Yüreğini beraber al, arkada bırakma GİDİYORUM, İSTERSEN GELME
Burada hasretlerden arta kalmış anılar Yollara bakan mavi gözlü denizler gibi Ya da göğüne küskün sarı yıldızlar gibi Gidiyorum, istersen gelme can, sen bilirsin |
ACIYA AŞİNA BİR YÜZÜN İFADELERİ
Hüzünlerimi çerçeveledim
Gece, yıldızlarını saçına hibe etsin
Önüne her ne kadar bu çöller çıksa da
Burada gözlerine vurgun bir intizar var